In de 15de en 16de eeuw stonden in Warmond twee kloosters: het mannenklooster Mariënhaven en het vrouwenklooster Sint Ursula.
Klooster Mariënhaven werd gesticht in 1413, in opdracht van de heer van Warmond, ridder Jan van den Woude. Het klooster was een flink complex, met allerlei zalen, een brouwerij, een kloosterboerderij, en ook een eigen kloosterkerk. Het klooster werd verwoest bij het beleg van Leiden in 1573.
Zoals dat bij sommige Warmondse kastelen ook het geval was, was de exacte ligging van dit lang verdwenen klooster onderwerp van discussie. Prof. dr. J.G.N. Renaud dacht in 1965 nog dat de resten van het klooster onder het Seminarie lagen. Inmiddels weten we wel beter. De geschreven bronnen maken duidelijk dat het klooster zuidelijker lag: op de plek van de huidige nieuwbouwwijk de Kloosterwei.
Van het klooster zijn ter plaatse ook wel wat archeologische sporen gevonden. In september 1973 verrichtte het Historisch Genootschap Warmelda onder leiding van Popco Bakkers een opgraving. In de grond vlakbij het huidige huis Kloosterwei 1 trof men toen een houten molenrad en een schuin aflopend straatje aan (zie foto’s). Dit waren mogelijk de resten van een schutsluisje dat behoorde bij een watermolen op het kloosterterrein.
Omstreeks die tijd vond iemand bij toeval nog meer resten van het klooster. Een bewoner van de Kloosterwei die een kuil in zijn tuin groef, vond onderstaande versierde haardsteen.
Helaas zijn de kloosterresten verder nooit systematisch onderzocht. Genoemde vondsten blijven dan ook – hoe leuk ze ook zijn – lastig te interpreteren. Hopelijk zal dit klooster ooit meer aandacht krijgen van archeologen.